spannend bezoekje

Vandaag staat er weer een bezoekje in de agenda, maar Nyca is het daar niet mee eens. Hij ligt de hele morgen al boven en weigert beneden te komen. Hij lijkt al weer precies te weten wat er van hem verwacht wordt. Tegen half twee haal ik hem van boven en zet hem in zijn karretje. Echt blij is hij niet en dat laat hij onderweg ook duidelijk merken.

Als we eenmaal op de locatie aangekomen zijn en in het appartement van ons maatje staan raakt zij verwikkeld in een conflict met een begeleider. Ik sta er tussen, omdat ik eigenlijk op het moment dat de begeleider binnenkomt net de deur dicht wou doen. De discussie gaat over het wel of niet mogen hebben van een tablet op haar kamer. Ons maatje heeft deze regelmatig op de kamer wanneer ik er ben, maar omdat ik uiteraard niet weet wat er aan vooraf is gegaan besluit ik me niet al te veel te mengen in de discussie. Pas als de begeleider mij vraagt of ze de tablet wel vaker op haar kamer heeft bevestig ik dat. Ik geef wel aan ons maatje aan dat ik denk dat we dit bezoek ook wel zonder tablet kunnen en loop daarna naar het wagentje waar Nyca nog steeds in zit te wachten op wat komen gaat. Ik merk dat hij toch wel wat onder de indruk is van het gebeuren. Gelukkig gaat de begeleider vrij vlot hierna de kamer uit en omdat ons maatje haar tanden nog even moet poetsen ben ik even alleen met Nyca in de kamer. Ik doe hem zijn tuigje om en zet hem op zijn vaste plek en om de rust terug te laten keren krijgt hij eerst even een flinke portie zalm pasta van mij en dit geef ik hem ook als ons maatje inmiddels terug is en hem gaat aaien.

We zetten thee en besluiten Nyca voorlopig maar even met rust te laten. Gelukkig ontdooit hij na een half uurtje al weer een beetje. De pasta doet nog steeds wonderen. Ook komt hij weer regelmatig zijn wagentje uit.

Aan het einde van het bezoek trek ik mijn jas aan terwijl ons maatje afscheid van Nyca neemt. Als ik de ritsen van het wagentje dicht wil doen springt Nyca er uit en gaat uitgebreid rond lopen in de kamer. Tot zeer grote hilariteit van ons maatje. Hij wil nog niet weg zegt ze met een knipoog.



Doos


Ons maatje heeft woord gehouden! Bij binnenkomst ligt er, naast de boodschappentas een prachtige doos op de grond speciaal voor Nyca. 
Als we in de keuken staan om een kopje thee te maken, komt Nyca nieuwsgierig een kijkje bij ons nemen. De doos slaat hij uiteraard niet over, want als hij een doos ziet MOET hij er op zijn minst 1x in gaan zitten. Zo ook bij ons maatje in huis. Tot grote hilariteit van haar.
Ik ontdek in de keuken een bellenblaas en vraag ons maatje een paar te blazen. Dat vindt Nyca wel heel erg interessant, vooral het feit dat de bellen ineens verdwijnen, doet zijn koppie scheef gaan.
Nyca is in een super goede bui vandaag, want hij laat het niet bij 1 uitstapje, maar komt regelmatig zijn wagentje uit. Als hij er dan ook nog eens bij gaat miauwen, is mijn en ons maatjes dag helemaal goed. Ze ligt dubbel van het lachen als ze hem hoort, want ja, het geluid dat uit Nyca komt verwacht je niet bij een kat van zijn formaat. Nyca’s miauw klinkt namelijk nog net zo als toen hij een paar maanden oud was.
Hij keert na zijn uitstapjes steevast weer terug naar zijn wagentje waar hij knuffels en lekkers krijgt van ons maatje. Vlak voordat we weg gaan pak ik alvast mijn jas en neemt ons maatje afscheid van Nyca met de woorden “Ik ben trots op je kereltje”. SLIK.



Tijdens onze bezoeken komt het wel eens voor dat begeleiders binnen komen lopen. Omdat Nyca zich niet op zijn gemak voelt wanneer er “zomaar” vreemden binnen komen en ik wil voorkomen dat hij de benen neemt (hij heeft een tuigje om met een lijn, maar je weet maar nooit) heb ik een briefje gemaakt zodat de medewerkers er aan herinnerd worden dat we er zijn.