Stukje wandelen

Als we dit keer op de locatie aankomen staat ons maatje net als de voorgaande keren ons al bij de deur op te wachten. Ik besluit haar te vragen of ze Nyca zelf naar binnen wil rijden. Dat wil ze wel, maar ze blijkt ook wat onzeker. Nadat ik haar verzekerd heb dat er niets kan gebeuren zolang ze alle wielen maar aan de grond houdt, loopt ze met Nyca in zijn wagentje richting het gebouw. De deur van haar appartement staat al open, dus we kunnen zo doorlopen naar binnen.

Het bezoek gaat ook deze keer zonder enige druk op Nyca te zetten. Aangezien ons maatje bijna alle filmpjes op mijn telefoon inmiddels wel heeft gezien vraag ik haar of ze de tablet van de instelling kan regelen. Als ze terug komt met de tablet zegt ze "er komt geen begeleiding hoor" Prima antwoord ik, want wij redden ons wel samen toch? Ze knikt en lacht.

We kletsen wat over wat we de afgelopen week hebben meegemaakt en na wat filmpjes van Maru, Simon the cat en nog wat andere internet sterren op YouTube bekeken en smakelijk gelachen te hebben, wil ze toch wel weer wat filmpjes van mijn katten zien.  De spoeling wordt zo aardig dun, maar een filmpje een 2e keer zien blijkt ook nog leuk te zijn.

De laatste minuten gebruiken we om Nyca eens even lekker te verwennen.
Hij krijgt de nodige aaitjes van ons maatje en ondertussen geef ik hem zalm paté. Het duurt dan ook niet lang voordat hij begint te knorren en ontspannen op zijn zij gaat liggen. Hij geniet duidelijk van de aandacht.
Ons maatje brengt Nyca ook weer terug naar de auto. We spreken af dat ik bel voor een nieuwe afspraak en nemen afscheid. Ook dit keer is het bezoek weer omgevlogen.

De paté is een tijdelijk artikel bij de Aldi. Omdat het tijdelijk is, heb ik voor de zekerheid maar een paar extra tubes ingeslagen.

Nieuwe ronde, nieuwe kansen

Omdat het weer het toe laat heb ik besloten om een keer een avond bezoek af te leggen. Dit is voor de begeleiders ook wat minder belastend.
Als ik aan kom staat ons maatje net als de andere keren ons al vol verwachting op te wachten. In haar appartement vraag ik haar of de begeleiders hebben uitgelegd wat er met Nyca aan de hand is en dat hebben ze.
Ons maatje is vol begrip, maar ik druk haar voor de zekerheid nog even op het hart dat het absoluut niet aan haar ligt, maar dat ik te snel wilde.
We zetten Nyca in zijn karretje op een rustig plekje en ik ga naast ons maatje zitten. Mij was al verteld dat ze gek is op filmpjes van katten. Ik besluit een aantal van de capriolen van Nyca te laten zien en niet veel later liggen we beide blauw van het lachen. Het uur vliegt voorbij.
Nyca heeft wel de nodige aaitjes en lekkers gehad, maar alles zonder verwachtingen en dat blijkt echt te werken. Bij de laatste aai sessie gaat hij heerlijk ontspannen liggen en begint te spinnen.
Ons maatje en ik kijken elkaar aan en die blik zegt meer dan 1000 woorden.

Wat een heerlijk bezoek was dit!

En ook ik leer van de bezoeken....

Ons bezoek ging dit keer helaas niet vlekkeloos.

Naast dat ik me niet lekker voelde, vond Nyca het ook absoluut niet leuk. In de auto was er veel protest en tijdens het bezoek kruipt hij helemaal weg in zijn wagentje met zijn staart stijf tegen zich aan. Een duidelijk teken van stress. Ik besluit dan ook, mede omdat ik me niet lekker voel en op aanraden van ons maatje, om na een half uurtje weer naar huis te gaan. Achteraf gezien hadden we beter even over kunnen slaan. Nyca heeft zeer waarschijnlijk aangevoeld dat ik niet lekker in mijn vel zat. Echt even een leermomentje dus.

Maar dan slaat toch ineens ook de twijfel toe. Gaat hij het ooit echt leuk vinden en ben ik wel op de juiste manier bezig. Ik besluit contact op te nemen met Maike van Zorgdier en leg haar de situatie voor.

Gelukkig weet ze mij al snel gerust te stellen met een paar zeer bruikbare tips en adviezen. Conclusie, ik wil te snel. Goh, daar heb ik wel vaker last van.

Ik neem contact op met de zorginstelling en leg uit dat we helemaal terug moeten naar de basis en vraag hun of ze ons maatje hier alvast op kunnen voorbereiden. Dit betekend dat Nyca bij ons volgende bezoek wel aanwezig is, maar ook weer niet. We gaan niets van hem vragen en laten hem lekker in zijn karretje zitten. Om de tijd te kunnen doden moet ik wel even aanspraak gaan doen op mijn eigen creativiteit. Daarom vraag ik of ze mij kunnen vertellen wat ons maatje leuk vind om te doen. Ze blijkt gek te zijn op filmpjes en foto’s van katten. 

Mijn telefoon staat hier vol mee, dus dat gaat goed komen.